Różnorodność walców i proces ich wytwarzania wraz z postępem technologii metalurgicznej i ewolucją urządzeń do walcowania stali oraz ciągłym rozwojem.W połowie XVIII wieku w Wielkiej Brytanii opanowano technologię produkcji walców chłodzonych żeliwa do walcowania blach stalowych, a w drugiej połowie XIX wieku postęp europejskiej technologii hutniczej wymagał walcowania wlewków o większym tonażu, a wytrzymałość walców z żeliwa szarego lub schłodzonego nie mogła spełnić wymagań.Odpowiednio narodziły się zwykłe walce ze staliwa o zawartości węgla od 0,4% do 0,6%.Pojawienie się ciężkiego sprzętu do kucia w celu dalszej poprawy wytrzymałości kutych walców tego składu.zastosowanie pierwiastków stopowych i wprowadzenie obróbki cieplnej na początku XX wieku znacznie poprawiło odporność na zużycie i wytrzymałość staliwa i kutej stali walcowanej na gorąco i na zimno.Dodatek molibdenu do walców żeliwnych na blachy i taśmy walcowane na gorąco poprawił jakość powierzchni walcowanego materiału.Zalewanie kompozytu metodą płukania znacząco poprawia wytrzymałość rdzenia walców odlewanych.
Walcowanie z dużą liczbą pierwiastków stopowych następuje po drugiej wojnie światowej, co jest wynikiem rozwoju urządzeń walcowniczych na dużą skalę, ciągłego, szybkiego, zautomatyzowanego rozwoju, a także wytrzymałości materiału tocznego, odporności na odkształcenia w celu zwiększenia wydajności walcowania wymagania.W tym okresie pojawiły się walce półstalowe i z żeliwa sferoidalnego oraz proszekrolki z węglika wolframuzostały pomyślnie opracowane po latach 60.technologia odlewania odśrodkowego i technologia obróbki cieplnej rolek w różnicy temperatur były szeroko promowane w Japonii i Europie na początku lat 70. XX wieku, co znacznie poprawiło ogólną wydajność rolek taśmowych.Kompozytowe walce żeliwne wysokochromowe z powodzeniem stosowano także w walcowniach taśm na gorąco.W tym samym okresie w Japonii używano kutych walców z białego żelaza i półstalowych.Lata 80-te w Europie i wprowadzenie walców ze stali wysokochromowej i ultra głęboko hartowanej warstwy walców na zimno oraz walców z żeliwa specjalnego stopowego do małych przekrojów i wykańczania walcówki.Rozwój współczesnej technologii walcowania stali doprowadził do opracowania walców o wyższej wydajności.Zastosowanie odlewania odśrodkowego oraz nowych metod kompozytowych, takich jak metoda ciągłego odlewania kompozytowego (metoda CPC), metoda osadzania strumieniowego (metoda Osprey), metoda spawania elektrożużlowego i metoda prasowania izostatycznego na gorąco w celu wytworzenia rdzenia o dobrej wytrzymałości z kutej stali lub żeliwa sferoidalnego, zewnętrzna warstwa stali szybkotnącej serii rolek kompozytowych i rolek metalowo-ceramicznych została zastosowana w Europie, Japonii, nowej generacji profili, walcówki, walcarek taśm.
Chiny zaczęły produkować rolki odlewnicze partiami od lat trzydziestych XX wieku, ale było bardzo niewiele odmian.pierwszy profesjonalistarolka z węglika wolframuZakład powstał w Xingtai w Hebei pod koniec lat pięćdziesiątych.w 1958 r. firma Anshan Iron and Steel Company przeprowadziła pierwszą międzynarodową próbę i zastosowała duże walce z żeliwa sferoidalnego do walcowania pierwotnego 1050.w latach 60. XX wieku z powodzeniem produkowano walce na zimno i duże walce ze stali kutej.pod koniec lat siedemdziesiątych Taiyuan Iron and Steel Company oraz pod koniec lat siedemdziesiątych Taiyuan Iron and Steel Company i Pekiński Instytut Badań nad Żelazem i Stali wspólnie produkowały odśrodkowe walce żeliwne do walcowni zwojów piecowych i walcarki ciągłej, szerokopasmowej stali na gorąco, oraz Xingtai Metallurgical Machinery Roll Co. i inne nowe odmiany.Do lat 90. XX w. chińska produkcja bułek w zasadzie zaspokajała potrzeby krajowe i częściowo była eksportowana, konieczne było jednak zwiększenie różnorodności i poprawienie jakości.
Czas publikacji: 23 maja 2023 r
